Manja Kamman

helpende gedachten

Helpende gedachten

Afgelopen weekend woonde ik de Eetstoornis Bewust Zijn Dag bij van Stichting Human Concern. Een van de sprekers was de Amerikaanse psychologe en ervaringsdeskundige Beth Hartman McGilley. Dr. McGilley werkt met wat zij ‘healing mantras‘ noemt, helpende gedachten die een bijdrage kunnen leveren aan het herstel van een eetstoornis zoals boulimia of BED, maar ook bij verslavingen of ‘slechte’ gewoontes.

Wat is een mantra?

Mantra’s zijn woorden, zinnen of spreuken die je herhaalt om een effect te behalen, hardop of in jezelf, bijvoorbeeld tijdens meditatie. Wat je tegen jezelf zegt, heeft namelijk veel invloed op hoe je je voelt of gedraagt. Misschien herken je dat stemmetje wel dat bijvoorbeeld zegt dat je ‘nu wel iets lekkers hebt verdient’, dat ‘een meer of minder toch niks meer uitmaakt’, of misschien dat je ‘dik’ bent, of ‘lelijk’, of ‘niet goed genoeg’. In plaats van jezelf te voeden met niet-helpende of ronduit zelfafwijzende overtuigingen, kun je jezelf ook steunen met helpende gedachten.


Drie mantra’s van Dr. McGilley, ter inspiratie:

So what?!” Maak je je zorgen over wat er zou kunnen gebeuren in de toekomst, als je iets zou doen of niet zou doen? So what? Ben je bang dat je iets niet kunt? So what? Zou iemand boos op je kunnen worden? So what?! Wat is het ergste wat je zou kunnen gebeuren? En als dat gebeurt, wat gebeurt er dan? So what?! Wat maakt het uit als iets niet lukt, als iemand boos wordt of als je van gedachten verandert? Vallen er gewonden of gaat er iemand dood? Waarschijnlijk niet. Verandering komt met risico’s en de meeste risico’s hebben geen levensbedreigende gevolgen.

Easy is overrated”, oftewel: “Makkelijk is zwaar overschat”. Hoe vaak zeggen we niet als we proberen te veranderen dat iets ‘te moeilijk’ is? Maar waarom zou het eigenlijk makkelijk moeten gaan? De makkelijkste weg brengt je niet altijd waar je wilt zijn. Soms is het juist de moeite waard om een moeilijker pad te nemen. En je kunt jezelf ook afvragen hoe ‘makkelijk’ de situatie waarin je je nu bevindt, eigenlijk echt is.

Enough is plenty” oftewel: “Genoeg is meer dan genoeg”. Perfectionisten en mensen met een eetstoornis vinden dit meestal een uitdagende stelling. Zij hebben de neiging om alles wat niet ‘perfect’ is, meteen als een ‘mislukking’ te zien. Zij zien het leven in extremen: iets is ‘goed’ of ‘fout’, er is ‘alles’ of ‘niets’, het is ‘zwart’ of ‘wit’. Maar wat is er mis met grijstinten? Hoe realistisch zijn de normen en verwachtingen die je aan jezelf en aan het leven stelt? Bestaat er wel een manier om ‘perfect’ te leven? En zo ja, wat is dan de ‘perfecte’ manier om om te gaan met imperfectie?


Helpende gedachten

Het beste ‘mantra’ komt echter uit jezelf. Het is er een die jou diep raakt, die je echt gelooft, die voor jou helemaal waar is. Het is niet erg zinvol om geforceerd ‘positief te denken’, om iets te herhalen dat je van buitenaf wordt opgelegd. Het gaat er juist om, dat je iets tegen jezelf zegt dat van binnenuit komt, uit jou dus. Tijdens een sessie hypnotherapie komen er vaak vanzelf dit soort helpende overtuigingen naar boven, vanuit je onbewuste. Maar het kan ook zijn dat een vriend of vriendin iets tegen je zegt dat je zomaar raakt, of dat je ergens iets leest dat je bijblijft. Als dat gebeurt, herhaal die woorden dan eens in jezelf, of schrijf ze ergens op. En haal ze eens naar boven op een moment dat je ze kunt gebruiken.


Vind je dit een waardevol blog en wil je anderen ermee inspireren? Dat kan door op een share-knop te drukken. Dank je wel!

Deel dit blog op sociale media:

Facebook
Twitter
LinkedIn
Blijf op de hoogte

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Nieuwste blogs

praten over eetstoornis

In gesprek met mijn eetstoornis

Waarom voel ik me zo ongemakkelijk als gesprekken over eetstoornissen zich concentreren op extreem eetgedrag, gewicht of lichaamsbeeld? Om hier achter te komen, vroeg ik

Symbiosetrauma

Symbiosetrauma: liefde met littekens

Vandaag precies 75 jaar geleden leidde een tragisch ongeluk tot een complexe traumareeks die ten minste drie generaties heeft beïnvloed. Dit is het verhaal van