Verslaving gaat over gemis en verlangen naar vervulling. Maar zoeken we op de juiste plek? Wat kunnen we concreet doen om onze tekorten aan te vullen op een manier die beklijft? Hoe vullen we blijvend onze innerlijke leegte?
Een onweerstaanbare drang gecombineerd met een grenzeloze gedrevenheid om een beter gevoel te verkrijgen – telkens weer, steeds vaker en in grotere hoeveelheden, omdat het goede gevoel in toenemende mate relatief en kortstondig blijkt en blijft roepen om méér. Nooit is het genoeg. Dat is voor mij de ervaring van verslaving.
“Eentje maar” gaat simpelweg niet op, omdat eentje niet voldoet, nooit heeft voldaan en het ook nooit zal doen, hoe graag we dat ook zouden willen. En toch blijven we doorgaan met onze rituelen, dag in dag uit, onvermoeibaar. Omdat we volledig in de ban zijn geraakt van die tijdelijke illusie van voldoening, ook wel roes genoemd. Omdat onze drang naar vervulling zo onmiskenbaar écht en onoverkomelijk lijkt. En omdat we werkelijk geen flauw idee hebben wat we anders zouden moeten doen om te krijgen wat we zo hartstochtelijk verlangen.
Lieve cliënt,
Beste verslaafde in herstel (of niet in herstel, of niet verslaafd),
Hallo jij met een eetstoornis, hardnekkige gewoonte of afhankelijkheidsprobleem,
Hoi medemens die worstelt met angst, dwang, eenzaamheid, depressie of een ander psychisch ongemak,
Lieve jij,
Wat een rare tijd is het, hè? Waarschijnlijk staat jouw leven net zo op z’n kop als het mijne. Vind jij het ook beangstigend? Maak je je zorgen om jezelf of je geliefden? Of misschien probeer jij het positief te bekijken. Heb je bedacht dat het een tijd kan zijn voor rust en reflectie. Of haal je hoop uit de gedachte dat er ook iets goeds zou kunnen voortkomen uit deze crisis. Om vervolgens met een knoop in je maag wakker te worden in deze realiteit van onzekerheid en controlegebrek.
In dit blog vertel ik je waarom ik zou willen dat we het woord terugval afschaffen en vervangen door een term die beter de bedoeling weergeeft van deze vaak zo gevreesde ervaring.
Ik heb echt een bloedhekel aan het woord terugval. In mijn ogen bestáát terugval niet eens. Ja, de ervaring waarvoor we het woord gebruiken bestaat natuurlijk wel, maar het woord klopt niet, naar mijn idee.
Een veranderingsproces na een moeilijke periode is als een ontdekkingsreis. Of je nu een hardnekkige gewoonte achter je laat of een eetstoornis, een verslaving of depressie, een traumatisch verleden of een ongezonde relatie. Herstel is een sprong in het onbekende voor de één, een innerlijke zoektocht voor de ander. Verheug je op avonturen, maar wees ook voorbereid op tegenslag.
Je hebt een rugzak
Ik ga op reis en ik neem mee… een verwaarloosd gevoelsleven, een ontregeld beloningssysteem, een zak vol onverwerkt verdriet en de emotionele vaardigheden van een driejarige.
