Verslaving gaat over gemis en verlangen naar vervulling. Maar zoeken we op de juiste plek? Wat kunnen we concreet doen om onze tekorten aan te vullen op een manier die beklijft? Hoe vullen we blijvend onze innerlijke leegte?
Een onweerstaanbare drang gecombineerd met een grenzeloze gedrevenheid om een beter gevoel te verkrijgen – telkens weer, steeds vaker en in grotere hoeveelheden, omdat het goede gevoel in toenemende mate relatief en kortstondig blijkt en blijft roepen om méér. Nooit is het genoeg. Dat is voor mij de ervaring van verslaving.
“Eentje maar” gaat simpelweg niet op, omdat eentje niet voldoet, nooit heeft voldaan en het ook nooit zal doen, hoe graag we dat ook zouden willen. En toch blijven we doorgaan met onze rituelen, dag in dag uit, onvermoeibaar. Omdat we volledig in de ban zijn geraakt van die tijdelijke illusie van voldoening, ook wel roes genoemd. Omdat onze drang naar vervulling zo onmiskenbaar écht en onoverkomelijk lijkt. En omdat we werkelijk geen flauw idee hebben wat we anders zouden moeten doen om te krijgen wat we zo hartstochtelijk verlangen.
Lieve cliënt,
Beste verslaafde in herstel (of niet in herstel, of niet verslaafd),
Hallo jij met een eetstoornis, hardnekkige gewoonte of afhankelijkheidsprobleem,
Hoi medemens die worstelt met angst, dwang, eenzaamheid, depressie of een ander psychisch ongemak,
Lieve jij,
Wat een rare tijd is het, hè? Waarschijnlijk staat jouw leven net zo op z’n kop als het mijne. Vind jij het ook beangstigend? Maak je je zorgen om jezelf of je geliefden? Of misschien probeer jij het positief te bekijken. Heb je bedacht dat het een tijd kan zijn voor rust en reflectie. Of haal je hoop uit de gedachte dat er ook iets goeds zou kunnen voortkomen uit deze crisis. Om vervolgens met een knoop in je maag wakker te worden in deze realiteit van onzekerheid en controlegebrek.
Selene leefde samen met een partner die verslaafd is aan cannabis. Inmiddels zijn ze uit elkaar, door de verslaving en de gevolgen ervan. Selene heeft haar ex een brief geschreven die ze hier wil delen. Om te vertellen wat verslaving kan aanrichten en een stem te geven aan de partners van mensen met een verslaving.
Golf van schijn
Selene: “Wat was ik verliefd op je… De eerste keer dat ik je weer zag maakte mijn hart een sprongetje van geluk. Op de middelbare school vond ik je al leuk. Zou het nu dan toch?
Een turbulente tijd volgde. Jij deed je voor als een zakenman met een eigen bedrijf. Je noemde jezelf directeur. Je bekleedde een bestuurlijke positie en deed het voorkomen alsof je heel wat was. Ik was gefascineerd, verliefd en liet mij blind meevoeren op jouw golf van schijn.
In mijn vorige blog beschreef ik hoe ik mijn emoties onder water hield door mijzelf te verdoven. Ik leefde uitsluitend nog vanuit mijn hoofd. Dit blog gaat over de terugreis die ik maakte via de woelige wateren van mijn gevoelsleven naar mijn hart.
Leren voelen
Hoe doe je dat precies, voelen, als je gewend bent om je emoties te verdrukken? Hoe ga je om met dat wat aan de oppervlakte komt? Wat als alles tegelijkertijd komt? Wat ga ik tegenkomen? Wat als ik de pijn niet aankan en mezelf niet meer kan beschermen? Het zijn vragen die mij dagelijks worden gesteld door mensen die de verbinding willen aangaan met hun gevoel.
Soms is het nodig om jezelf volledig te verliezen voordat je jezelf opnieuw kunt ontdekken. Een verslaving brengt glashelder aan het licht wat je niét wilt voelen of ervaren. Ze biedt je een kans om juist datgene wat je ermee vermijdt aan te gaan, en om met andere, mildere ogen naar jezelf te leren kijken.
Een ongenode gast
Een verslaving is als een foute vriendin die ongenodigd verschijnt op het goed georganiseerde feestje dat je leven zou moeten zijn. Ze komt al aangeschoten binnenvallen terwijl ze wat onsamenhangende woorden stamelt. Ze ruikt een beetje en is veel minder mooi gekleed dan de andere gasten. Beschaamd en angstig zet je haar met een excuus weer buiten, nog voordat iemand haar heeft kunnen opmerken. Maar even later hoor je haar bonzen op de achterdeur. Je stuurt haar wederom weg, hardhandiger nu en boos, maar hierop vernielt ze je hele tuin. De rest van de avond ben je bezig haar buiten de deur te houden. Wat je ook doet, je komt niet van haar af. Door dit alles lukt het je niet om te genieten van je feest.
