Sanne winkelt wijzer
Koopverslaving – Sanne (42) kocht kleding, tassen of schoenen om zichzelf te belonen of te troosten en om aan de wereld te laten zien dat het goed met haar ging. “Het is heel vermoeiend om steeds iets te willen.”
Ik had altijd het idee dat ik iets moest doen om een goed gevoel te krijgen, of dat ik iets goeds moest doen om goedgekeurd te worden. Op school wilde ik hoge cijfers halen om te horen dat ik slim was. Ik ben naar de universiteit gegaan en vond dat heus wel leuk, maar het was ook om mezelf te bewijzen. Daarmee wilde ik zeggen: Kijk ik ben zo slim, ik kan naar de universiteit! Maar wat ik ook deed, nooit had ik het gevoel dat het goed genoeg was. Dat voelde heel erg onrustig. Ik was een soort stortkoker. Alles wat ik deed, viel er gewoon doorheen, het was weg.